KETENLİ’DE
Bel kopuncaya kadar olan dostluklar
Artık toprağa küle dönmüş Ketenli’de
Karga diye bildiğimiz şu saksağanlar
Damlarda bülbüle dönmüş Ketenli’de
Eski dedikçe gönlüm şöyle bir dalar
Nerede eynere su çeken hurdalar
Eşekleri zor götürdüğümüz patikalar
Geniş, geniş yola dönmüş Ketenli’de
Sicim arayanımı urgan bükenimi soran
O günler çoktan bitti kendir ekenimi soran
Yoksa eşek ile ot, ekin çekenimi soran
Palamutlar bala dönmüş Ketenli’de
Köy üzerine kötü söz beni yaralar
Çok edilmeye başladı hele şu aralar
Zamanında pul aldığımız paralar
Değer yitirmiş pula dönmüş Ketenli’de
İncecik olurdu kestiğimiz dilimler
İzlediğimiz başka, başka filimler
Misafir odalarını süsleyen kilimler
Paçavraya dönmüş çula dönmüş Ketenli’de
Eskiden kara, kara kuşaklarımız vardı
Çığ gibi delikanlı uşaklarımız vardı
Tarlada parmak gibi başaklarımız vardı
Ekin bile halden hale dönmüş Ketenli’de
Şehir olmuş bizim köy bildiklerimiz
Hiçbir şey değilmiş bey bildiklerimiz
Küçükken murdar tüy bildiklerimiz
Şimdi balta kesmez kıla dönmüş Ketenli’de
Ketenli deyince yazmaya başlarım
Yazdıkça akıyor hep gözyaşlarım
Emsallerim, akranlarım arkadaşlarım
Yönlerini mezara sala dönmüş Ketenli’de
Bir Mevlüd’üm sözümü anlayan anlar
Bizde buralarda yaşadık bir zamanlar
Hatırını sayıp saygı duyduğum insanlar
Kula kul olmuş kula dönmüş Ketenli’de
18.09.2010
Mevlüt KACAROĞLU
Kayıt Tarihi : 9.2.2011 02:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!