*kESTİRMEDEN gİTMEK *

Çarçabuk büyümek isteriz,
Hayata atılmak için...
Atılırız ama o yetmez!
En önde olmak isteriz!
Bizden öncekileri göz görmez,
Hakkımızı hemen almak isteriz...

Dolmuşa bineriz,
Sanki esir olmuş gibi...
Başkalarını görerek keriz,
Doldurur üst üste sanki bulmuş gibi!
Evimize bile zor gideriz,
Ayık iken sarhoş olmuş gibi...

Otobüsler birbirini sollar,
Ne otoban yeter, ne çiftli yollar...
Okuya okuya üfleye üfleye,
Yuvarlanmadan bir dereye!
Sağ salim varabilirsek,
Gittiğimiz belli olur nereye? !

Trenlerimiz zaten tehirden,
Başını kaldıramaz gittiği yere...
Sanki alın yazısıdır gecikmek,
Gittiğin yeri unutursun nere? !
Mecburen boyun eğersin kadere,
Bindiğine bin pişman olursun!

Sıra geldi günümüzde uçağa!
Havaalanlarımız hep seçim yatırımı,
Her ilde birer nümunelik
Alet yok diye, vurur düşersin dağa!
Bir de kestirmeden giderse pilotlarımız,
Başka kime ne diyelim? !
Onlar da öyleyse, bütün varımız...

Şu dünya, bir nizam ile dönüyor!
Bir saniye bile, önemli O'nun düzeninde...
Ne erken olur, ne de geç kalır.
Kestirmeden gidilmemeli,
Herkes haddini hududunu bilmeli!
Kestirme gitmek, başkalarına daima zarar verir.
İnsan ne iken ne olduğunu bilmeli!