Bir parça yalnızlık ver bakkal
ekmek arası
bu gece bu şehre katık edip
bu kenti içeceğim
galon galon
görmeyecek hiç bir şeyi gözüm
açın yolları
sevdiğime gideceğim
ne zaman sorsam
İstanbul kalmadı diyorsun
anladım veresiye olmasaydı
yani peşin
yaratırdın alimAllah
ah
ah bakkal ah
ne gülüyorsun
amcam gülme
çook yalnızım
hala parlıyor mu ışığım
şimdi sen öyle mi diyorsun
ben gökteki sönük tek yaldızım
Ankara da mı kalmadı
yok satıyorsun be amca
taze mi bitti
atı alan Üsküdar'ı aştı mı
kanmam öyle sözlere ben
mıh gibi buradayız
bu tahta daha çok mıh kaldırır
bu hamur daha çok su
aman be amca
lafı dolaştırıp nere getirdin
ses ver gece
ses ver sevdiğim
bu gece de ses gelmezse
yardan da serden de vazgeçeceğim
yok mu iki mısra şöyle damardan
bir iki gazel
herkes yabancı
herkes el
bir şarkı
meselâ
hıyabandan - bülbül sesinden
bir koku bir renk
gül sinesinden
estir felek estir
bu son gülüşün
kör olmayasıca
kestir bu akşama biletimi
de
olmasın dönüşü
varsın yarım kalsın
yarimin düşü
olmazsa da ardımdan biraz ağlasın
bakkal amca
şurdan bir paket de
kağıt mendil ver
bir garip çocuğa ekmek parası
azıcık bana da
yalnızlık
ekmek arası
10/Ocak/2013/Perşembe/Ankara
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 10.1.2013 13:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yalnızlığı yalnızlığa arkadaş edeceğim başka kimseden fayda yok zira... Geçen gün gördüm seni bakkal amca o üstü başı perişan çocuğun satamayıp elinde kalan mendilleri sen almıştın, gördüm seni! İnşallah kimseler göz yaşı silmezler mendillerine... Ve kimseler umarım kalbini kırmaz çaresiz insanların, çocukların boş yere... Ve dahası, magandaların artık aklı başına gelir de burunlarını silmezler yerlere..
Sunula bilinir başka? Sanki şişe şişe yalnızlık içmiş de yürek, dile gelmiş duygular...
Sevgi dolu yürekte, öksüz bir çocuk kadar tertemiz ve
derin bir hasret var... Hani yüz gülerken, yürek kavrulur da belli etmez, işte sözler öylesine ironi değil burada...
Ah Nimet Hanım, zaman zaman yudumlarız yalnızlığı
bu görünmez şişelerden... Kimi sizin gibi, dile getirir bunu.
Kiminin de dili lal olur, gözleri yaş... Ne olursa olsun, yalnızlıklar çok zordur. Hele de çevrenizde kalabalıklar varken duyulanı... Çünkü, tek başına olduğunuz zaman rol yapmak ihtiyacınız yoktur. Çevrenizde insan şeklinde duvarlar varsa, sesinizi ve duygularınızı öbür yüze geçiremezseniz, dönüp suratınıza çarpar ve yalnızlık duygunuz ikiye katlar böyle...
Şiirlerinizi ve sizi çok seviyorum.
Yazdıklarınızla özdeşleşiyorum çoğu zaman...
Günül dolusu sevgilerimle, saygılarımla kutlarım...
' bu gece bu şehre katık edip
bu kenti içeceğim
galon galon
görmeyecek hiç bir şeyi gözüm
açın yolları
sevdiğime gideceğim'
Ne olur, bir hasır tabure de benim için koyun...
Güzel dinlerim, ve ağlarım...
Sonsuz selam ve sevgiler... Hâlenur Kor
Bu arada, haber vereyim dedim, neden uğraşıyorsunuz, bakkallarda arıyorsunuzi bizim burada, meccanen dağıtıyorlar yalnızlığı, isteyene, istemiyene...
Çok güzel şiirinizi ve sizi tüm yüreğimle kutluyorum.
Gönül dolusu sevgi ve saygımla efendim,
Ünal Beşkese
TÜM YORUMLAR (8)