Kolundaki adam kim, eder misin izahat?
Kasılarak yürüyor şerefsize bak rahat
Gençlerin sevgilisi altın saçlı Nezahat
Geç de olda sonunda niyetini bozdurdun
Sonunda bir soysuza kestaneyi çizdirdin
Altmış sekiz kuşağı peşinde fır dönerdi
Herkes başka şekilde şanslarını denerdi
Maalesef hepimiz elleri boş dönerdi
Sevdalı gönüllere büyük tarih yazdırdın
Sonunda bir soysuza kestaneyi çizdirdin
Onun da bir şerefi haysiyeti var derdin
Bende hiç tükenmiyor namus şeref ar derdin
Uçkurumu çözecek delikanlı zor derdin
Bir saltanat misali kırk bir sene gezdirdin
Sonunda bir soysuza kestaneyi çizdirdin
Saçlarını toplardın rüzgârın inadına
Eteğin savrulurdu kuşların kanadına
Kimseler bakamadı lezzetine tadına
Nasıl oldu da bugün bu büyüyü bozdurdun
Sonunda bir soysuza kestaneyi çizdirdin
Benim ceylan bakışlım gözleri safir safir
Öylece bakıp durdum uzaklardan misafir
Ucundan azcık bile göstermedin be kâfir
Hepimizi coşturup azdırdıkça azdırdın
Sonunda bir soysuza kestaneyi çizdirdin
Yarışlar düzenlendi onuruna kaç defa
Yinede süremedi seninle kimse sefa
Yıllarca çektiğimiz sayenizde hep cefa
Bizi birbirimize ezdirdikçe ezdirdin
Sonunda bir soysuza kestaneyi çizdirdin
Oh çektikçe inlerdi karşıda dağlar taşlar
Kim bilir kaç tanesi kapında durup kışlar
Ne zaman hatırlasam gözümde yağmur başlar
Bana yıllar boyunca ne şiirler yazdırdın
Sonunda bir soysuza kestaneyi çizdirdin
Senin için kaç yiğit kıydılar canlarına
Sebep oldun, sen bunca insanın kanlarına
Selâm bile vermedin gidip de yanlarına
Kurşunları ard arda dizdirip de dizdirdin
Sonunda bir soysuza kestaneyi çizdirdin
Rakiplerin çoğalıp seninle yarışınca
Ailen yeter değip işine karışınca
O elma yanakların birazcık kırışınca
Sen kendi kendini de hayatından bezdirdin
Sonunda bir soysuza kestaneyi çizdirdin
Ne kadar şanslı biri kandırıp durdu seni
Nasılda ikna etti kalbinden vurdu seni
Evde kalma korkusu galiba sardı seni
Belki de sen bu yüzden düğmeleri çözdürdün
Sonunda bir soysuza düğmeleri çözdürdün
Gönlümün prensesi geçliğimin güzeli
Bilmem için rahat mı bu düğümü çözeli
Belki de okuyorum ben hariçten gazeli
Bu destanı yazmazdım kalemimi kızdırdın
Sonunda bir soysuza kestaneyi çizdirdin
Ali der bizler çoktan unumuzu eledik
Sana boşu boşuna dişimizi biledik
Adam malı götürdü bizler avuç yaladık
Sayısız erkekleri hep peşinden gezdirdin
Sonunda bir soysuza kestaneyi çizdirdin.
Kayıt Tarihi : 2.10.2008 08:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Dilki](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/02/kestaneyi-cizdirdin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!