Vakti zamanında Bursa’da
Bir veli vardı,
Kestaneyi çok severdi.
Sahiplerinden girdiği kestane bahçelerin
Sık sık bir güzel dayak yerdi.
(Sevdiği için dayak da yer insan)
Anlamazdı kimsecik, ama sürekli
“Bir anlığına da olsa
Ah bir padişah olsam” derdi.
Yayılmıştı bu talebi diyar diyar
Hatta padişahın kendisine kadar.
Bir gün Bursa’ya geldi padişah
Almamak için bu veliden ah
Çağırttı veliyi huzura
Uzatıp elindeki asayı dedi ki
“Padişahsın bir anlığına.”
Veli asayı aldı önce
Hafif yanlayarak meclise dönünce
Atıp asayı havaya konuştu tane tane
“Vakıftır Bursa’da bundan böyle kestane! ”
O günden kalmıştır bu hediye
Kestaneyi afiyetle ye
Ve dualar eyle o veliye...
Kayıt Tarihi : 12.5.2008 14:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!