Baba tırmanır ağaca, kenar uçurum.
Kestaneler ağzın açmış, hepsi bitirim.
Düşünmüş ki, bu ağaca kimse değmemiş,
Hepsini toplarsam, dünyaya yeterim…
Ağaç üstünde adam, altta çocuklar,
Kestanenin güzelliği içi gıcıklar.
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta