Baba tırmanır ağaca, kenar uçurum.
Kestaneler ağzın açmış, hepsi bitirim.
Düşünmüş ki, bu ağaca kimse değmemiş,
Hepsini toplarsam, dünyaya yeterim…
Ağaç üstünde adam, altta çocuklar,
Kestanenin güzelliği içi gıcıklar.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta