Kestane Ağacı Şiiri - Halil Gökkaya

Kestane ağacı bilir misin sen?
Dağların ekmeği derler adıma!
Ne buldumsa tefekkürde buldum ben,
Aydın gelir, Bursa… Gelir yâdıma…

Sertim, kolay kolay işlemez böcek,
Kubbelerin vadesine direncim,
Gemilerin bordasında bir direk,
Konakların gövdesine güvencim…

Dalımda ağ yapmaz örümceklerim,
Nasip olmaz doruğum her fâniye,
Kapımı yaparlar nöbet beklerim,
Selam verir Fatih, Süleymaniye…

Şu koskoca dikenlere aldanma,
Sıyır dikenleri, kozaları aç…
Beni tek kabuktan ibaret sanma,
Özümde saklıdır kaç türlü ilaç…

Taşmış Halil bunca lütfü keremden,
Bitmez diyeceğim, daha çok var çok…
Herkes tatsın, herkes şekerlememden;
Kestanenin kebabına doyum yok!