Kestane Şiiri - Adsız Nesin

Sararmıştı
tek elimizdeki avuçta
titrese de açılacaktı
Yerini yurdunu kaybetmiş isyankar yaprak
Kılıçlarla savaşan iğnelerle katledilen
Yakın dostu lodos'un muzip ihanetiydi bu
Gerildiğiyle yanan bir adamın duruşu, duramayışı

Sararmıştı
son düzlüğe girmeden gökyüzü, ağlamadan
Kötülüksüz suretleri
Yavaş yavaş bir vedanın kıvrımlarında
Sırasını bekleyen üzerindeki yıpramışları silebilecek
Harikulade uzun fa notasıyla Sembol kokan kırık camın anısı

Sararmıştı
Şatafatlı koltuklar, şatafatlı danteller, şatafatlı duvar süsleri
Yalan söylemekten bıkmış dudakların susuşu gibi yükselen yalan gibi bir arınma
Hayat özüne inip bir oyuncak olduğunda
kolay, kestirme bir sahiplik kadar sıradanlaşmaya müsait ve muhakkak
Sadece siyah ve griden oluşan o resim

Sararmıştı
Gotik yaşamlardan kaçma umutları
Beklediğim hayaletli ev
Raflara dizilen yüz ifadeleri
Özellikle ağız çevresini geniş bir perspektifle gösterenleri

Yemyeşildi öyle kalacak yaprağın uçuşurken bıraktığı itki

Yemyeşildi
boğum boğum ayrılığın şahlandığı noktalardaki iç karartıcı mevsim
Aldanmayın diye söylüyorum yapraklar hasret değildir uçuşmaya
kardeş özlemi salına salına bitiyorsa eğer
ve kıyılarımıza vurduğunda tek
Çözülmediyse düğümler körükleniyorsa Ateş
gevele geveleyebildiğine aynı anadan doğduğunu

var mı sarartılmış gezgin yaprak kadar kardeşimiz

4 Ağustos 2022 cekeel misafirliği