Keşmir’den ısmarlamadım seni bir top ipek diye,
El yanında çaput kadar değerin yokken ey yar,
Başıma taç ettim seni ipek mendil niyetine,
Divane gönlümün bunda affedilmez günahı var.
Ne Mecnunun Leyla’sısın, ne Memo’nun Zin’i oldun,
Afet’i devran değilken geldin aklıma oturdun,
Kem söz sahibinin olur, cevretmek zalime mahsus,
Bilirim yemi olursun, hem karganın hemi kurdun! ...
22.08.2013
Ali AkarsuKayıt Tarihi : 2.6.2014 17:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!