Keşmekeş Yalnızlığım Şiiri - Emrah Ceylan

Hayatın keşmekeşliği,
Kahvemdeki kesmeşeker tadında,
Şekeriydi kahvenin tadı,
Tadı yaşam mücadelesiydi.
Hayatın keşmekeşliğine karşı..

Bedenimi sararken çıplak susuşlar,
Beni yüreğimden vurdu zaman.
Sığındığım tek yaşamsal direniş:
Faili meçhûl yalnızlığım,
Gecenin karanlığında düşlerime giren.

Yalnızlığım benim,
Yüreğimin dert ortağı.
Düşsel avuntularımın yegâne sırdaşı.
Faili meçhûlümün bilinmezi,

İnsan, hiç onu öldürmeye yeltenen faili,
Sırdaş kabul edebilir miydi bilmiyorum.
Ama, o beni öldürmenin ipuçlarını bırakıyordu;
ve ben apansız, zamansız uykuya dalıyordum,

Bir sonraki hayatın keşmekeşliğine doğru...

Şubat 2007