Keşmekeş Şiiri - Bülent Öntaş

Bir de cananı bırakıp gitmek zor geliyor cana
sabaha veda ederken akşamın yalnızlığını düşünmek
biçare geceye sarılmanın hüznü de var
ya bu şehirler kaybolacak kalabalıkların içinde
ya da sevmenin başka bir yolu bulunacak
bitsin artık bu keşmekeş
ellerimde tutmak istiyorum sabahın sevdasını
yola düşmesin istemeden hiç kimse
ey sevgili
sana söz
göz kapaklarının ağırlığını ben taşıyacağım artık
sana söz
kirpiklerinde bir damla hüzün kalmayacak
sevgili, ey sevgili
kapat gözlerini, uyu derinden
ben öperim seni bir dem yüreğinden