İnsanın gönlüne ördüğün ağı,
Dünyayı verseler kesme ha oğul!
Özünden özüne kurduğun bağı,
Zem edip yerseler kesme ha oğul!
Uğrarsa hanına garip guraba,
Mamur eyle her an yapma haraba!
Selam ver siyaha, zenci araba,
Acayip görseler kesme ha oğul!
Kimi ipek yüzlü, kimi şalınan,
Kimi zehir sözlü, kimi balınan,
Kimi gökçe gözlü, kimi alınan,
Çağlayıp girseler kesme ha oğul!
Aldatmasın seni nefsin şehveti,
Hak aşkıyla yansın gönül hasreti…
Zümrütler, yakutlar, bin bir serveti,
Önüne serseler kesme ha oğul!
Şahan der ey oğul, ermeyen ersin,
Köprü kur her kalbe dileyen girsin...
Bağla özün Allah’a layığın versin,
Ecrini derseler kesme ha oğul!
01.05.2017-İstanbul
Mehmet ŞahanKayıt Tarihi : 1.5.2017 23:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!