Keşliğin Hiçliğinde Savrulan Küfürler

gece ve gündüz
doyumsuz şeytan gibi
açıyor koca ağzını
neşterli sözler dökülüyor
gebe kaldığım hüzünlerin göğsüne
yarılıyor elemi avuçlarken parmak uçlarım
dikiş izlerini öpüyor kahpe küller
ruhumu kanla vuran adam
düşürüyor beni günahın dallarına
kaç kez yatırıldım yüzünün tabutuna
kirletilirken düşler

kanla yıkanmaz dedim
gözlerimin gurbet saatleri
sen her defasında
yamalayıp diktin koynuma
destursuz giren
sevişmeleri

sağımdan solumdan topladığın
alfabe tablosunda aydınlandı terziliğin
içinde ki hırçın şiirler
döküldü makasının ucuna
küfürler giydirdin
kasvetli tenime

dudağından döküldü
zorba lekeler
deruni sukunet var yüzünün göğünde
üstümden geçiyor
hazımsız öfke
eriyorum ayaklarının eşiğinde

üzgünüm
gamzelerinin gölgesinde
çürüyen hayaller gibiyim
gelme üstüme
sızıp kaldım
zamanın k'eşliğinde