Keskinli Bir Güzel

KESKİNLİ BİR GÜZEL

Gönül verdim Keskinli bir güzele
Aşkın ateşinde yaktı kavurdu.
Baharsız bülbüller ne eyler güle
Zülüflerin yele verdi savurdu.

Sevda ocağını sineme çattı
Gözleri gönlüme bir ateş attı
Merhamet etmedi yaktı ağlattı
Kuruttu pınarım çöle çevirdi.

Aramaz, sormaz hiç ben ne haldeyim
Yar vefasız çıktı ele ne deyim
Derdimi dökmeye kime gideyim
Sevdiceğim benden yüzün çevirdi.

İdris Karakuş’um perişan halim
Ne duyar kulağım ne söyler dilim
Gönül sarayıma girdi bir zalim
Tahtımı, tacımı yıktı devirdi.