Keskin Yel Şiiri - Naime Erlaçin

Naime Erlaçin

1946 -

ŞİİR

43

TAKİPÇİ

Keskin Yel

uzaktan gelip
kıyılarıma vuran rüzgâr!
acının kokusunu alıyorum
beşerin hikâyesini
kemirgen sevdasını insanın

rengi değişiyor göğün
güneşi devşiriyor bulutlar
kalbimde
çığlıklar

yalnızlık sarıyor her yanımı
titriyorum
içim ağlıyor
tutamıyorum rüzgârı

keskin yeli sever dizeler
lodosa veririz yaprakları
gönlümüz
rüzgârın göğsünde inler

es keskin yel!
uğultunun
can alıcı terazisi

ne diyebilirim ki
acı tartıyoruz
büyümek buysa
yaşıyoruz!

(13 Mayıs 2004)

Naime Erlaçin
Kayıt Tarihi : 13.5.2004 13:04:00

Şiiri Değerlendir

Bayram

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Kazim Uzun

Kıyıma vuran her her dalga, içine çekti... Alıp götürdü benden biraz... Kalanı güneş yaktı, ayırdı kum tanelerimi... Esen yel savursun diye... Yüreğinize sağlık Naime hanım... Keyif aldım okurken şiirinizi... Tebrikler...

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Necmi Ünsal

GÜZELDi...

KUTLUYORUM

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Mumtaz Toy

göğün rengi karaya çalınca zılgıta düşecek serçeler/maviye çalınca kumrular halaya..
sen bir yerlerde nefesini vuracaksın hüzne..
içinin ağlamalarına mendil tutacak karanfiller

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Ayşe Keskin

Yaşıyorum!
büyümek
buysa...

Amaç fırtınadan sağ çıkmak.

Esenlikle

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Abir Zaki

sen hep YASA...... sana yasamak yakisiyor:-)

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (8)

Naime Erlaçin