Nişan aldı, yüreğimden avladı;
Gönül avcısının kurbanıyım ben.
Bir zülfün teline çekti bağladı;
Gönül avcısının kurbanıyım ben.
Bilmeden girince göz menziline
Sevda tüfeğinin bastı diline
Kurtuluşum yoktur, düştüm eline
Gönül avcısının kurbanıyım ben
Çok hüneri varmış sakin duruşun
İçime işledi çıkmaz bu kurşun
Kanatları kırık yaralı kuşun
Gönül avcısının kurbanıyım ben
Mahkumuyum kaderimden kaçamam
Derdim derin, yad ellere açamam
Azat etse dahi onsuz uçamam
Gönül avcısının kurbanıyım ben
Ne kadar yaşarım, ağır yaralı!
Vurgunda öğrendim karayı, alı
Hâlime şahittir bütün Yahyalı
Gönül avcısının kurbanıyım ben.
Mehmet Postallı / 2019
Mehmet PostallıKayıt Tarihi : 30.10.2019 23:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!