Ben seni en çok bugün özledim
Kaybolmuş bir çocuk
Yahut da evi yıkılan bir işçi gibi
Kederle, hüzünle
Sıcakken ve nem de karışmışken
Ben titredim sevgilim
Çok üşüdüm
Bir kere daha böyle olmuştu
İki hafta yatmıştım
Öyle olmasın sakın
Dolmasın hastaneler
Eczaneler bıraksınlar çalışmayı
Kepenk kapatsınlar
Kimse dert çekmesin sakın
Ben bilirim aşk acısını
Karaciğer iltihabını
Daha onüçümde bozuldu gözlerim
İyileşmedi bir daha
Sandığının aksine
Ben seni hiç net göremedim
Tanıyamadım hiçbirini insanın
Seçemedim dostlarımı
Şu çift pencere olmadan
Ben seni bugün çok özledim
En çok sana güvenmek istedim
En çok sen kestin beni
Keskin bir bıçakla.
Kayıt Tarihi : 4.6.2016 10:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!