Keşkem Şiiri - Özdemir Aydın 2

dil ağrısı gönlümün sarı papatyası
yorgun yüreğimin cemresi
mahmur gecelerin kurşuni gökyüzü
hasretin güz yağmuru 
körpe dudakların aşk şarabıyla ıslanırken
hummalı gözlerin ırak bu şehirden.
keşkem
keşkem diyorum keşkem
bu ayrılık dedikleri hiç olmasaydı...

postacı mektuplarını yanlış adrese bıraksaydı
"özlüyorum, hemen gel" 
"sen istedin bu aşkı"
"ben sana söyledim, üzülmeni istemem"
yanık kokan bu satırlar hiç yazılmasaydı.
gecenin neminde yükselirken özlemler
yosun kokulu bu çığlıklar
damla damla gül yaprağına susamışlığını sızdırırken
ahh'ım çöl rüzgârı gibi kızgın kumları inletirken
keşkem
keşkem diyorum keşkem
eteklerindeki umudu dökmeseydin.

sızlayan yaraların dilini yakan,
mürdüm renginde hasret türküleri söylenmeseydi
bu aşk denen yara kanamasaydı.
ben şimdi seni nasıl sarayım
ahh ağaran seherlerin kızıl kirpikli beyaz uykusu
cehennem ateşiyle yıkanmış korda yandım,
erittim kendimi
soğuk akşamları ısıttım.
utancın yırtık libasını örtündü günahkar ruhum
ben seni böyle sevdim
keşkem
Keşkem diyorum keşkem
çarkı dönmeyi unutmuş bu zamanda soluğuma yaslanıp uyusaydın.