Keşkelerle Yaşamak Zor! ! !

Hayat keşke denmeyecek kadar kısa aslında.
Ama bizler hep keşke deriz,
Kaybettiklerimiz için,
Uzanıp tutmadığımız eller için,
Gururdan ya da görmediğimiz için arkamızı döndüğümüz
Sevdalara,dostluklara keşke deriz.

Ömür geçer gider,bizi beklemeden,
Kaprislere aldırmaz, kıskançlıklara göz yummaz,
Daima yanımızda olacak dediklerimizi,bir de bakarız ki,
Vermişiz birilerine ve bakakalmışız arkalarından.

Gitmişler,
Ya ebediyen,ya da başka omuzlara,başka kollara,
Hayat kısa,yarın ne olur bilinmez,
Akşam yatar belki de sabah kalkamayız.
Bugün kırdığımız kalbin sahibini belki de,
Özür dilemek için bile arasak bulamayız.

O zaman bırakın keşkeleri.
Tüm güzellikleri,sağlığı,
Aşkı,annelik ve babalığı,
Hatta kayın valide ve kayın pederle olan yakınlığı,
Patronunuzla didişmeyi,astlarınıza zulmetmeyi bırakın.
Keşke yapmasaydım,keşke dememek adına,
Hayatı bir kelebek ömrü gibi,
Bir güne sığacakmış gibi yaşayalım.
Kimselere küsmeden,severek,sevilerek,
Mutluluk içinde paylaşarak kendimiz için yaşayalım….