Keşkelerle Şiiri - Uğur Musab Şahin

Özledim evimizi, annemi ve babamı.
Özledim çocukluğumu, arkadaşlarımı.
Her gol yediğimde “gol değil” yalanını,
“Keşkelerle” geçiyor, fani ömrümüz.

Gittiğim küçük okulun, geniş bahçesi,
Bahçe duvarına yaslanmış, taş çeşmesi.
Her mahalle maçında suyunu içmesi,
“Keşkelerle” geçiyor, fani ömrümüz.

O tertemiz dostluklar ve arkadaşlıklar,
Gönlümüzde neşe, sözlü sazlı şarkılar.
Ağaçlarda kuşlar, gölgesinde aşıklar,
“Keşkelerle” geçiyor, fani ömrümüz.

Elimizde sapan, cebimizde çekirdek.
Sinema paramızı, acep kim verecek.
Fırıncıda kızdı, simit de vermeyecek.
“Keşkelerle” geçiyor, fani ömrümüz.

Ali amca, bak bahçeye kaçtı topumuz
Yine kestin değil mi, kaldı oyunumuz.
Üstüne, soğuk bir su içmek huyumuz.
“Keşkelerle” geçiyor, fani ömrümüz.
2021