Keşkelerin Sonuçsuz Kaldığı An

Ayrı dünyaların birleştiği keder durağıdır gece,
Hep aynı hüzünler yaşatır koynunda,
Umutları saklar karanlığına güvenerek,
Aşkın telaşına düşenleri çekiverir dipsiz kuyularına.

Ayrılığın sebep olduğu yalnızlık,
Acının ibresini biraz daha yükseltir.
Güzel yaşanmışlıklar canlanır bir an,
Sonra hüzne bürür hatıralar, gözler nehre dönüşür...

Her insan gecede bulur doğrularını,
Karanlıkta yüzleştiği kişi kendisidir.
Başka bir bedenin derdine düşmektense,
Kendi derdinin ortağı olur...

Tutarlı olmak zor boşluğun kaçınılmaz olduğu,
Dudakların bile kelime üretmekte zorluk çektiği,
Her an acının başka bir acıya büründüğü,
Yeni yeni hatıralardan serzeniştekyen....