Keşkeleri Olsa Bile Sayısız

KEŞKELERİ OLSA BİLE SAYISIZ

Öyle çok ki keşkeklerin adedi
Tadat etsem kesinlikle sayamam
Olmaz ise ol-Rahman’ın meded’i
Ben bu zatı kul yerine koyamam

Bulup mutlak hep kendince bir neden
İhlal eder kadim olan düsturu
Nefs olunca arkasından hep yeden
Almaz çok kez o Mevla’dan desturu

Düşmez dilden “beşer şaşar” lafız’ı
Her haltının kılıfıdır şu kelam
Olmaz iken hoş sözlerin hafızı
Tek kelama verip durur hep selam

Bir de der ki; Allah kulun affeder
Ama bilmez o kim için afüv’dür
Ve bilmez ki o pek çoğu mahveder
Şu haliyle o iblise küfüvdür!

Düşmez kalkmaz elbette ki Sameddir!
Cins-i insan düşer ve de kalkar da
İnse düşen her sürçüşte kamettir!
Düşse bile binler kere ard arda.

Hak Tevvaptır sever elbet evvabı
Sevmediği kerihlikte ısrardır!
Kul isterse gerçekten de sevabı
Tövbesine sadakatte kar vardır!

Onun babı olmaz asla kapalı!
An şartla ki gelen ciddi olmalı!
Yok, bekçisi kapısında sopalı!
Yalnız çalan edep adap bilmeli!

Bilmese de bir kul edep, adabı
Ona da aç sen kapını ne olur!
Hak etse de o kul Rabbim gadabı
Ona da saç rahmetini ne olur!

Keşkeleri olsa bile sayısız
Sen yine de kabul eyle gedanı!
Davransa da bilir bilmez saygısız
Hoş sergile ona karşı edanı!

Geçmiş madem gazabını rahmetin
Hoş görüver şu asiyi sen yine!
Alıp onun sen başından gafletin
Rücu ettir indirdiğin son dine!

Cihat ŞAHİN
18.04.2020-İZMİR