Keşkeler Olmasa Şiiri - Döndü Dülger

KEŞKELER OLMASA
Öyle bir yağmur yağsa ki,
Yeryüzünde ki bütün acıları, yıkıntıları,
Sularına karıştırıp sürükleyip götürse.
Öyle bir rüzgar esse ki,
Küllerine gömdüğümüz enkazlarımızı,
Süpürüp gözden uzaklara gömse.
Öyle bir güneş doğsa ki,
Kalbimizde, ruhumuzda eksilttiğimiz hâsletleri,
Yeniden filizledirse.
İnsanca yaşamak, insanca davranmak herbirimize hükmetse.
Öyle bir uyku gelse ki,
Derin derin içimiz soğuyunca ya kadar dalsak,
Düşlerde mutlu, uyanınca huzurlu,
Yine yeniden umuduyla ömrümüz yenilense.
Hiç kimsenin ayağına diken batmasa, dillerde ahlar dolanmasa,
Yalan, dolan, riya, kötülükler fersah fersah kaçıp yok olsa.
Ne yaralı bir kalp, ne halden anlamayan bir yürek barınmasa.
Yüzlerde tebessüm, dillerde nezaket, kalplerde iyilik fışkırsa.
Merhamet duygusu yayılsa, zalimlik dar ağacında asılsa.
Keşke demeden, keşke dedirtmeden yaşansa.
Ahhhhh keşkeleri idam mümkün olsa...
Döndü Dülger