Keşkeler içimde Şiiri - Hakverdi Erşan

Keşke keşke ah keşke
Son çağrışımı pişmanlığın
Zıpkın gibi bağrımı delip
Yüreğime sızısı inen
Umutlarımı hayalerimi hep
Beleğimden götüren
Hasretle gözlediğim yolları
Pıtırak tarlasına çeviren
Keşkelerden korkuyorum
Ne yapacağımı bilmiyorum

Göçmen kuşları gibi
Bir bir uçup gitti
Güvendiklerim
Yapayanlız umutsuz
Boynu bükük bırakıverdi
Keşkeler sur duvarları gibi
Büyüdükce büyüdü yer tuttu
Aşılmaz ulaşılmaz oldu

Vicdanım keşkelere sordu
Neden neden
Keşkeler dipsiz karanlık kuyu
Keşkeler külünü savuran volkan
Keşkeler anımsadıkça ağlatan
Keşkeler doğduğuma pişman
Keşkeler beni bana yaşadıkça
Neden neden
Binlerçe isyan ettiren