Keşkeler Bürüdü Beni

İşlediğim hataların affı olmaz,
Bu derdime şifa bulunmaz...
Keşkeler bürüdü beni...

Tanımaz oldun şimdi bak beni,
Oysa severdin sayardın sen beni...
Başım dikelmez, bunlar telafi edinmez...
Keşkeler bürüdü beni...

Önceleri gülümseyerek gezerdim,
Herkese selam ederek geçerdim...
Şimdi ise bir reziliğin içerisindeyim,
Keşkeler, keşkeler bürüdü beni...

Ben hangi rüzgara kapıldım?
Seni nasıl kendimden kaçırdım?
Bak, keşkeler bürüdü beni...

Çok olaya çok seri davrandım,
İkimize kalacakları herkese saçtım...
Keşkeler bürüdü beni...

Artık ölümdür tek beklentim,
Kayboldu bak şahsıma ait olan şerefim...
Keşkeler, keşkeler bürüdü beni...