Keşkeler Şiiri - Ahmet Yüksel Şanlıer

İnsan yaşlanınca hayal eder geçmişi
Dökülür keşkeler, bir, bir yaşantısına
Ve
Keşkeler çıktıkça karşısına,
Bir hüzün sarar içini.
Keşkelerle ölür, keşkelerle dirilir insanoğlu
İnsan yaşarken ömrünün sonbaharında!

İnsan yaşlanınca hayal eder geçmişi
Kiminde güler, kiminde ağlar
Geçmişte yaşananlar gözlerinin önüne geldikçe.
Ve!
Keşke der bazen.
Pişmanlığına yanar
İnsan yaşarken ömrünün son baharında

İnsan yaşlanınca hayal eder geçmişi
Sık, sık dalar giderdir uzaklara
Düşünürken gözleri görmezdir hiçbir şeyi.
Ve
Birkaç damla gözyaşı döker
Saatler geçer
Sessiz çığlıklarına ağlar.
İnsan yaşarken ömrünün son baharında

05 Haziran 20
Ahmet Yüksel Şanlı er