Keşkeler Şiiri - Zafer Özkay

Derin bir ah çektim içim yandı biliyor musun?
Yine sen geldin aklıma yine seni düşündüm saatlece,
Biliyor msusun? geçen kış sen vardın bu kış olmadın,
Geçen yaz vadın bu yaz yoksun ve bir daha olmayacaksın of of.

Günler ne çabuk geçiyor gözüm,
saatler su gibi akıyor, yapmak istediğim
Ama yapamadığım şeyler vardı, hayatım boyunca
Yani sekiz yıl kısa zamanda ne aşklar yaşadım ne kızlar sevdim.

Aslında güzel bir hayal diyordum,
Meğer kabusun ve acıların tam ortasındaymışım,
Çok geç anladım ve geçte olsa akıllandım,
Bundan sonra kalbimde aşka yer var mı bilmiyorum.

Şimdiye kadar sevdiklerimin ne ellerini tutabildim,
Ne de yüzlerine sevdiğimi söyleyebildim,
Hep duygu ve hareketlerimle anlatmaya çalıştım,
Ne kadar başrılı oldum bilmiyorum.

Zamanında hayatıma üç insan girdi,
üçü de bir birinden güzeldi güzeldi ama,
Güzellik neye yarar asıl güzellik nerdedir bilirmsin?
Güzellik içtedir, kalptedir, yürektedir.

Şimdiye kadar hep ben sevdim,
Ben aşık oldum tüm aşk acısını ben çektim,
Onları bir tek ben düşündüm, bazen sabahlara kadar uyumadım,
Bazen de günlerce ağladım hep içime akıttım göz yaşlarımı.

Onlar için ne yapmadım ki?
Uğurlarına kontörler harcadım,
Şiirler şarkılar yazdım meyhane köşelerinde,
Rakı bardaklarında aradım onları ama nafile.

Kendimi enayi gibi hissediyorum,
Bundan sonra gönlümü kimseye kaptırmayacağım,
Kimsenin de peşinden koşmayacağım umutsuzca,
Kalbimi taşa döndüreceğim bende.

Artık hayatımda keşkeleri çıkardım,
Bir daha bu kelimeyi kullanmayacağım,
Bir daha keşke demeyeceğim,
Dersem namerdim.