Keşkek Şiiri - Yorumlar

İlahi Yılmaz Beyciğim,
Ağzımızın suyunu akıttırdınız.
Siz de istemem yan cebime koy demişsiniz.
Keşke kek yapaydı derken İzmir yollarına keşkek için revan olurum diyorsunuz.
E hakkınız da var.
Şiir ile duygularımızı ifade etmenin hiç bir normu yoktur. Bazen bir ikilik bazen dörtlükler boyunca süren bir şiir...
HA siz minnetinizi ve beğeninizi gayet hoş bir şiir ile ifade etmişsiniz, tamam ama bu arada Hülya Hanım'ın da başını yakmış bulundunuz haberiniz ola.
Bu davet sayfaya görsel düştüğünden beri cümlemizi kapsar hale geldi, herhal sanırsam, zannımca, bilmem anlatabiliyor muyum, yani Hülya Hanım'a benden de selamlar ola :))

Selam sevgi ve saygılarımla

Buğdaydan yapılan yöresel bir tattır, Karadeniz'de düğün kurulduğu zaman bahçelerde kazanlarda pişirilir, hoş bir tekerlerme olmuş kutlarım saygılar...

Hoş bir dörtlük olmuş.

Ben keşkek sevmem. Damak tadıma uygun gelmiyor, ama sevenleri çok biliyorum. Yöresel bir lezzeti işlemek de farklı bir güzellik katmış.

Kaleminize sağlık, kutlarım Yılmaz Örmeci Bey.

keşkek nedir bilmiyorudum ama ögrendim ..afiyet olsun hocam inşallah bizede nasip olur kutlarım saygılar..

Güzel yapana denk gelirseniz keşkek mükemmel bir yemektir... Malzemesi tamsa, usta da hünerliyse.... yiyene afiyet olsun....

Şık paylaşımdı Yılmaz Bey..... teşekkür ederim.... Saygılarımla....

Keşkek olur da yenmez mi bizim düğünlerimizde de pek meşhurdur ve çok sevilir..Harikaydı Yılmaz bey tebrik ederim..

Tanımıyorum ama Hülya Hanım'ın ellerine sağlık. Keşkek bizim oralarda ( Karadeniz'de ) bilinmez ama ben 1950 li yıllarda Afyon'da yediğimi hatırlıyorum. Bir kış günüydü: Ev sahibimiz İkbal Hanım Teyze bahçesinde kendi elleri beslediği kaz etiyle toprak bir yayvan kapta pişirmişti. Nasıl yapıldığını bilemiyorum ama diyebilirim ki, yağlı kaşar peyniri ve mısır unu, tereyağı ile pişirilen Karadeniz 'Kaçamağı' kadar lezzetliydi. Afiyet olsun Yılmaz bey... Elleri maharetli bir hanım ister kek yapsın, ister Keşkek her ikiside de başarılı olacaktır... Paylaşım için teşekkürler.....

Yılmaz bey bu ne güzel dörtlükler böyle hele keşkek dörtlüğü beni egeye,yöreme götürdü düğünlerin vazgeçilmezi bol tereyağlı aman allahım ne güzel olur. Keşkek bizim özenle koruduğumuz değerlendendir, düğünlerde törenle buğday dövülür kabukları taneden ayrılır törende özenle giydirilmiş sadıç yer alır bazen iki bazen dört kişilik bekarlardan oluşan ekip tarafından ellerinde tahtadan tokmaklarla yaklaşık 1 metreküp büyüklüğünde taşa oyulan çukur içine konulan buğdaylar ıslata ıslata tahta tokmakla dövülürken davul zurna çalınarak yöresel oyunlar oynanır. pişirilen keşkek saatlerce ezilerek özlendirilir. Güzel paylaşıma teşekkür ederim Yılmaz bey İyi pazarlar.

Yok..
Keşkek deyince akan sular bile durur Yılmaz Bey..

'O niye' diye sorarsınız şimdi.. Peşinen diyeyim de..
Bir kere tamamen yöreseldir.. Üzerinde ne denli tartışma olursa olsun, Batı Anadolu kaynaklıdır.. Yani kaptırmayız kimseye, keşkeğimizi..
Temelinde yarma buğday ortak malzeme.. O olmadan 'keşkek' olmaz..
Bizim yöremizde tereyağı girmezse içine yine olmaz..
Tavuk, kuzu eti, dana eti seçime bağlı..
Bir de özel kılan yanı var ki.. Yazmazsam, baştaki iddiam ortada kalır..

Kısaca:
Dibek var ya dibek.. Hani eskilerin 'başı dibeklere giresice' diye beddua ettikleri 'sert taştan', mermerden yapılmış ortası oyuk, her semtin sahiplendiği 'baba' gibi, sınır taşı gibi heybetli taş..
İşte buğday önce o dibekte dövülür...
Öyle her önüne gelen de dövemez.. İlla 'evlenmemiş, bekar' delikanlılar dövecek!
Döverken neyi hayal eder bilemem ama.. Buğday, buğdaylığından pişman olmalı, orası kesin..:))
Bir de işin ustası.. Çok önemli.. Adı, sanı yörede nam salmış kişiler pişirmeli keşkeği.. Ne katarlar içine, o bile sırdır..
Bildiğim, düğünde, sünnet yemeğinde önünüze gelir, 'ağzı değerliler' çalarlar kaşığı ve şöyle gözlerini yukarı kaldırır, törende konuşur gibi...:
'Keşkekçi Kadir'in eli bu' derler.....

İşte böyle..
Hülya Hanım işin erbabı ise.. Yörede de 'Keşkekçi Hülya' gibi bir nam salmışsa, gidin İzmir'e kadar bence..

Tebrik ve takdir ile Yılmaz Bey..