Keşke yüzü hep gülse III

Nem var işte
Sana yaşatmadığım
İçine çiğ katmadığım
Süslümü yoksa
Beklediğin selamım

Deme
Sende kalsın yangınlar
İçim akdenize gölge
Bir balık tutulsa ağlar da
Ellerimi sayardım
Bir ağlayan göz görsem
Ben hep sen sandım
Anladıkça dağıldım

Uçuruma saplanmış bir sedir gördüm
Rüzgar yönü eğilen
Eğildikçe bile gülen
Can koparır kayadan
Bükülen beline aldırmadan

Sen ki;
Toprak etmişsin kayaları
Zaman saklasın ayrılıkları
Sedirin gözü
Denizde saklı
Kamburu dönüktü karaya
Takılmıyordu balıkçılara
Dal sürüyordu rüzgara

Buğday başak çocuk şimdi
Elleri toprak içinde
Hayat ona bile
Oyun işte

/Keşke yüzü hep gülse...

16 Mayıs 2004 ' İçimin kitabı '