Keşke, Yanımda Sen Olsan

KEŞKE, YANIMDA SEN OLSAN
Hani oyuncağı elinden alınmış bir çocuğun göz yaşlarının,göz bebeklerini boğduğu an vardırya...
Olsa da biri kurtarsa beni şu karanlık,şu simsiyah geceden dediği anlar o durumdayım işte ama yoksun sen,keşke yanımda sen olsan...
Sen yoksun,kokun yok,gülüşlerin uzak en kötüsü gözlerin bile bana çok Irak, dediğim gibi keşke yanımda sen olsan...
Olsanda,şu perdeler çektiğim aydınlıkların,gün yüzüne olan hasretliği bitse...
Olsanda,şu gönlüme beni asan kelimelerin bir sonu bir dur durağı olsa...
Ama yoksun sen, keşke yanımda sen olsan.......
Işık’lar seçiyorum kendime sarı ,kırmızı, beyaz yahut mor diye...
Ama hiçbiri eskisi gibi ne bana yol oluyor,nede eskisi gibi aydınlatıyor, o kop koyu kuytuları...
Dediğim gibi Keşke yanımda sen olsan...
Ama ne sen nede gülüşlerin dönmüyor ki hoyratlık sevdasıyla yürüdüğü sınırlardan ........