Keşke Yağmurlu Bir Günde Ağaç Olsaydım

yaşamın yüreğime ağır geldiği bir zaman içindeyim.
ve artık,
bir yalnızlığı daha kaldırabilir miyim bilmiyorum.
hep ağlamaklı canım,
acıtıyor tırnak uçlarımı kanatırcasına bu.
ah.
titreyerek çıkıyor sözlerim,
ve ağır geliyor artık nefes almak.

çokca kırğınım zamana, çokca kırgınım kadere,
sokaktaki ağaca bile kırğınım.
çünkü ben geçen gün ağlarken, ben o kadar yalnızdım ki anlatamam.
o ağaç bile sabah baktığımda yeşerdi, yani bir ağaç dahi mutlu iken ben mutsuzluktan geberiyorum,
çok saçma, ağaçların dahi bir halt yapmadan mutlu olduğu bir dünyada ben.
ben..
keşke yağmurlu bir günde ağaç olsaydım.