Keşke Su Olsaydın Şiiri - İnan Kavut

nasıl geçti bunca yıl,tuzluk gibi hayat sofrasında..
gezdin elden ele...
herkes sana ulaşmaya çalıştı zaman zaman...
senden fazla alınca yüzü buruştu,az alınca tatsız geldi hayat...
herkes kalktı sofradan sen kaldın,kırıntılarla,tane tane döküldün saçıldın....

sonra kimse beni anlamıyor diye haykırdın kabının içinden....
sen sadece kabının içinde bütün oluyordun,açığa çıkınca dağılıyordun...
anlamadılar.....
girdiğin kabın şeklini alınca uyumluyum zanettin,
ama kimse seni sallamadan açığa çıkaramadı..

keşke su olsaydın...
korkmadan içini açardın..
hem girdiğin gönlün şeklini alırdın,hem kimse seni sallamazdı....
kimse sensiz yapamazdı,herşeyin içinde biraz sen olurdun......
çok isterlerdi ama çok özlemezlerdi...
özletmezdin kimseyi...
nereye baksalar senden bir iz bulurlardı...

keşke su olsaydın...
acıtmazdın,su ne yapmazki insana....
savaşlar çıkardı senin için....

keşke su olsaydın......
uzun zaman olmayınca serap görürü sana kanarlardı...
sonra kana,kana içerlerdi özlemini....

keşke su olsaydın....
içine dolunca öldürürdün.....

keşke su olsaydın....
seyretmeye doyamazlardı....
sana dalıp giderlerdi...

keşke su olsaydın...
karanlığın ürkütücü ama yakamozun güzel olurdu....
sen aşık olmasanda,aşıklar seni izlerdi hayranlıkla....

keşke su olsaydın....
birsen aşk olurdun....
ömür olurdun....
can suyu olurdun,can verirdin herşeye....
canda alırdın ama kimse çok kızmazdı sana....
FELAKETİN BİLE DOĞALDI....

keşke su olsaydın....
senle olabilen,arınırdı tüm kötülüklerinden....
kimler senin eksikliğinle kurumadı,çatlamadı...
sen aşk olsaydın...
birsen yeterdin insana...

keşke su olsaydın...
eni sonu bir kayaya çarpıp dağılırdın ama hiç değilse dalganı geçerdin...
hayatla aşkla....

keşke su olsaydın....
herkesin içinde olurdun ama kimse gerçekten tutamazdı elinde...

keşke su olsaydın...
yüzüme çarpar ayıltırdın beni....

keşke su olsaydın...
nasılsa su akar yatağını bulur....

pınara.......................