Keşke seni.. Şiiri - Hüseyin Demircan

evinizin önlerinde
şöyle mekik dokusaydım
yar ben gençlik günlerimde
keşke seni okusaydım

konuşamam hiç yalınca
hem kafamda pek kalınca
koşa koşa zil çalınca
keşke seni okusaydım

hatırlasa hızla atik
ağlıyorum otomatik
ne gerek var matematik
keşke seni okusaydım

sen prenses sen bir ece
düşünürüm gündüz gece
sözcük sözcük hece hece
keşke seni okusaydım

kattım kireç kum çakıla
çalışıp yana yakıla
yoktu ihtiyaç akıla
keşke seni okusaydım

şu bağrıma atıp çizik
nefes al ver bana müzik
neme gerek kimya fizik
keşke seni okusaydım

'başla' derler diyetine
çıksam şimdi heyetine
türkçe dersi niyetine
keşke seni okusaydım

elimde kalem silgiler
kestim fen ile ilgiler
istemem sosyal bilgiler
keşke seni okusaydım

sen saplısın çok derine
dök yazık alın terine
felsefe mantık yerine
keşke seni okusaydım

çıksa bile yayın oktan
ne virgül var nede noktan
şimdi mezun idi çoktan
keşke seni okusaydım..