Keşke sen olsaydın Şiiri - Hakan Özüçelenk

O gittiği günden beri aklım pişman.
Aynı okulda aynı sınıfta olman.
Sonra yazdığın o söz ile dilek tutman
Keşke sen olsaydın onunla herzaman.

Seni görmüştüm yıllar önce bir an.
Adını hep anardı o huzur arayan.
O benim canım ciğerimdi, inan.
Keşke sen olsaydın, nikah kıyan.

O benim canım, sen ise ona canan.
Kısa yaşamı uzun olurdu o zaman.
Aslında o senin kalbinde yaşayan.
Keşke sen olsaydın, onunla yuva kuran.

Maalesef aradığın aşk çok yakınında duran.
Ama acele ettin, kader mi yolunu ayıran?
Yoksa! İblis mi şaşırtan, kullağa fısıldayan?
Gözlerimle gördüm aşkı , elinizden kaçan.

Şimdi duyduğum his, buruk acı içimi yakan.
İkiniz yıllar sonra buluşup hasret duyan.
Neydi? gönlünüzdeki niyeti bozan.
Neydi yaşamını ölüm ile karartan?