Keşke şair olmasaydım

bugüne dek ben yemişim
yılda yirmi dolma saydım
var idi hem eş hem işim
keşke şair olmasaydım

ne akılda bir Hes kodun
ne yerinde bir gün modun
sırtımda taşısam odun
keşke şair olmasaydım

farklı deniyor kokuşu
herkes arıyor O kuşu
çıkıp Kaf dağın yokuşu
keşke şair olmasaydım

girsem odalar tıkışıp
yetmiyor param çıkışıp
her vakit başım sıkışıp
keşke şair olmasaydım

başka iş güç bizi aşar
yaşamayı gelde başar
yapsa peynir satsa kaşar
keşke şair olmasaydım

şiir çocukca bir oyun
katiyen büyümez boyun
kırksa keçi gütse koyun
keşke şair olmasaydım

içimde evrensel kin net
bu alem ellere cennet
kırk yıl yat geçirip cinnet
keşke şair olmasaydım

olmayıp hiç iç huzurum
muhalif ben bir muzurum
yarama bassa tuzu Rum
keşke şair olmasaydım

bozuk düzen ayak direr
zor gözüme uyku girer
nöbet tutsa olsa bir er
keşke şair olmasaydım

aç sefil her kıyı köşe
yok içimde pek bir neşe
üçe alıp verse beşe
keşke şair olmasaydım

zorbalık yap niye sömür
geçip gitti bitti ömür
cehenneme olsa kömür
keşke şair olmasaydım

şair vicdan taşımakta
sosyal yara kaşımakta
yap ağaç'a aşı Makta
keşke şair olmasaydım..