Keşke Olsa Şiiri - Mehmet Raşit Er

Keşke Olsa

Şöyle penceresi İstiklal’e bakan
bir evim olsa…
Arka balkonumdan
Wan Gölünü seyretsem.
Az ilerde Amed Sur’ları görünse.
Cûdî dağının rüzgarını hisetsem.
Artvin horonunu duysam uzaktan…
Muş ovasının uçsuz bucaksız
yeşiline uzansam…
Bir sigara dumanında
Munzur’a gitsem…
Ölümsüz bir yaz
katliamsız bir bahar
huzurlu bir hazan yaşasam.
Anadolu feryatsız, figansız
Kürdistan özgür ve bağımsız olsa.
Şiirler kansız ölümsüz
şairler dertsiz kedersiz olsa.
Annem koşabilse…
Ruh ikizim ortaya çıksa.
Buluşsak Ararat’ın eteklerinde.
Gördüğümüz tek sıvı kırmızı rengk
kırmızı şarap olsa…
İstiklal caddesindeki tek eylemci
sevgilisinden özür dileyen eylemci olsa.
Savaş sadece filmlerde olsa.
Ortadoğu da güller laleler açsa.
Roboskî
Reyhanlı
en sonuncu katliamlar olsa…
Keşke öyle olsa…
Keşke olsa…

mehmet raşit er