Keşke Olmasaydı Sonun Böyle AHMET KAYA ...

Biliyorum bugün düsünemeyeceğım kadar basın belada
yorgunluk ta cökmüş kireç tutmayan odan da
soguk yeller eser, üsür ölüm bile
Azrail kapıyı çalar kendi sesiyle
ahh keşke olmasaydı sonun böyle

sen ki yarılan ekmeğin buğusuydun
farkındayım gözün yaşarıyor, yüreğin yanıyor
ahh keşke olmasaydı sonun böyle
dağlarda ateştin bir fakir çobanın,
ceylanın pınara inişiydin
farkındayım goğsün daralıyor, yüreğin yanıyor
ahh keşke olmasaydı sonun böyle

ağlama sende, bizide ağlatma senle
umut sende, yarınlar sende
çok uzakta öyle bir yer var, mutluluk var
dalıp dalıp düsünmen niye

hani umut yolcusuydun
rakı sofrasında bir meze oldun
evet senin harcın değildi sevmek
yosmalar icinde kepaze oldun

keşke şu dağlarda kar olsaydın
veya bir asi rüzgar
inan sahipsiz değilsin
yangında har veya mapusta duvar
yine severiz seni simsiyah duman olsaydın

aslında çok şeyin vardı bize anlatacak ama
hapse erken düstün, jobla erken tanıştın
zaten çocukluğun çıraklıkta geçmışti
zaten orda çiçek bile açmıyor, günlerde gecmiyordu
dedin ya çoktan susturuldu şarkınız
ah keşke olmasaydı sonun böyle

susma hadi bana birşeyler anlat
canım çok sıkılıyor
yanımdasın susuyorsun, susuyor konuşmuyorsun
sanki dokunsam donacaksın
yoksa icinde ölen biri mi var

sen değilmiydin söyleyen martıların çöplüklerde ağladığını
şehirlere onca bombaların yağdığını
acımasız olma şımdı bu kadar
aniden çekip gitme
kum gibi, kum gibi ezip gecme

bak çalıyor zagrep radyosunda lili marlen türküsü
yazdığın tüm mektuplar hasretlik söyler
dost ağlar karanfilim
marş söylemeden ölmek sana yakışmaz

artık istesede annen kapıda adını soramaz
onun saçlarına yıldız, seninkine nur düsmüş
kac zamandır yüzün traşsız
sakallarından çocuk kokusu
ağzından ay ışığı fışkırıyor senin
ceketini Azraile sattığından beri
sensiz dünyaya sataşırım

öldügünü kabullenmek ne garip şey
toprak olmak ne garip şey Ahmet abi
her sabah bekleyeceğim seni
bir sabah acımı süpürmek icin açtığımda kapımı
elinde çiçeklerle sen gelirsin.... kim bilir

şimdi ben, sen konuşana kadar susuyorum ve
seni tarihle yargılıyorum
hoşçakal iki gözüm...