Ne zor be Anam...
Hayat su gibi geçiyor diyoruz,
suyumuza zehir katmaya çalışıyorlar.
Çoluk çocuk
yaşlı genç demeden
bombalıyorlar hiç aldırmadan.
Zehir saçan bombaları
kimi zaman elma kokusu
kimi zaman başka kokular saçıyor dört bir yana
ama ölüm kokusunu kimse almıyor.
İnsanlık ölüyor anam
ama herkes susuyor.
Ne olacak böyle bilmiyorum ama
keşke ölmese çocuklar
keşke olmasa sonlar böyle anam.
Kayıt Tarihi : 8.4.2017 21:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!