Keşke Mutsuzluğumuzun Sebebi Yalnız Bu O ...

Hava yağmurluydu, televizyonumuz karlı
Karlıydın, karlıydım, karlıydık
Keşke mutsuzluğumuzun sebebi yalnız bu olsaydı

Mayıs yirmi altıda tatil için Çeşmeyi hayal ediyordun içten
O gün kekeleyip ayrıldığımı söyleyememiştim sana işten
Keşke mutsuzluğumuzun sebebi yalnız bu olsaydı

Saçların parmak aralarımda sevişiyorduk umarsızca
Oda soğuktu lakin yine de tam ısınamıyorduk bir türlü
Keşke mutsuzluğumuzun sebebi yalnız bu olsaydı

Gece yarısı balkonda paketteki son sigaramı içip sokulmuştum vücuduna
Küfürler savurmuştun bigüzel üzerime işleyen dumana
Keşke mutsuzluğumuzun sebebi yalnız bu olsaydı

Ben Kadıköy doğumluydum Fenerbahçeyi tutardım sense Körfezi
Her İzmit deplasmanında yerdik birbirimizi
Keşke mutsuzluğumuzun sebebi yalnız bu olsaydı

Gittiğim son bayram namazıydı hayatımda bizi birbirimize düşüren
Nasıl da unutmuştum gelirken iki gevrek kapmayı simitçiden
Keşke mutsuzluğumuzun sebebi yalnız bu olsaydı

Biliyorsun sana en son bu şiirimi yazmıştım
Tam dinlemeden Cemal Süreya kokuyor diye tersleyip yatmıştın
Keşke mutsuzluğumuzun sebebi yalnız bu olsaydı