Keşke'ler Senin Olsun
Yüreğimi kalkan bilip düştüm yollara;
Katlanabilmeyi de öğrendim,
Gülüp geçmeyi de...
En mavisini yaşadığım kadar,
En zifiri karasını da yaşadım günlerin,
Ve sabaha varmayanını gecenin...
Bir bir kırıldı dişlileri umut çarkının,
Ömür dediğin tekleyerek geçiyor,
Bilmem şimdi hangi kapıyı çalsam,
Ve hangi şehir basar bağrına beni bilmem.
Yalnız değilim;
Cebimde hayallerim,gözümde yaşım var,
Geride bıraktığım,yitirdiğim umutlarım bir de.
Ey Selçuklu'nun tarih kokan başkenti!
Sana küskün bu yürek bilmem ki neden,
Kaçıp gitmek isteyişim ondan,
Üzülme tüm 'ama'larımı; 'belki'lerimi,
Ve de 'umarım'larımı yanımda götürüyorum
'Keşke'ler senin olsun...
Konya-2004
Şair Tuana42Kayıt Tarihi : 15.3.2007 20:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!