Keşke Hep Yangınım Olsaydın

Geçmişin izleri düşer
Islak gözlerine
Sorumsuzca işlenen günahların
Matemini tutarsın
Keşkelerin
Haddini bildirmeyi bilsende
Keşkelerle geçen günlere yanarsın

Umutlar kapında bekleşir
Sözlerin ötesinde
Hayat hayal meyal
Geçer gözlerinden
Sıkıcı bir roman gibi
Sayfalardan dönersin
Tekrar başa

Yepyeni bir sayfa aralarsın
Islatılmış parmak uclarınla
Açılan her beyaz sayfada
Yokluğa karışır belleğin
Yokluktan varlığa
Tertemiz çekersin içine
Doldurursun gönül kafesini
Sevginin en saf hali ile..

Sevmek
Sevgiyi taşıyan yüreklere has
En özel duygu olsa gerek
Sevmenin bir mükafatı var ise
Cefasına,ezasına karşı verilen
Kalkan gibi bir yüreğin varlığını
Hissetmek ve hissettirmektir.

Keşke hep sevmiş olsaydım
Keşke hep yangınım olsaydın sevda! ....

18.07.2008/İstanbul