Keşke hep küçük kalsaydım
Keşke yırtık ayakkabımı
En büyük dert sansaydım
Keşke masum yalanlara kansaydım
Kansaydımda hiç büyümeseydim...
Hani hayat güzeldi
Hani insanlar üzmezdi
Hani sevdiklerimiz hiç gitmezdi
Nerdeler peki söyleyin nerdeler
Yoksa zamansızmı göç ettiler ...
Yine bir ben kaldım tek başıma
Yetermi gücüm bilmem
Bunca yükü taşımaya
Dayanırmı peki bedenim
Dayanırmı böyle yaşamaya...
Nasılda geçti o masum yıllarım
Bazen düşünüp saatlerce ağlarım
Ağlarım ağlarımda dönmez
Giden yıllar geri
Bilirim
Hiç dolmayacak o yılların yeri...
Ey yüreğim bu artık son fasıl
Peki bundan sorası ne olacak asıl
Kim kalacak yanımda
Kim sevecek beni
Kim bükülmüş beli
Hoş görüpte basacak bağrına
Yada kim yürütecek beni
Giripte koluma...
Keşke diyorum keşke
Babam sağ olsaydı
Almazmıydı bunca yükümü
Tutmazmıydı elimden
Ne olurdu sanki ne olurdu
Duysaydım sonkez
Oğlum deyişini dilinden...
Ama büyüdüm ben artık
Anladımki gidenler dönmüyor geri
Canda can olanların dolmuyor yeri
Unut artık gönlüm unut
Ne o yıllar gelir geri
Nede anlarlar seni...
Bari sen anla beni
Bari sen dinle beni
Dinle beni yüreğim
Bu artık son fasıl
Peki bundan sonrası
Ne olacak asıl
Ne olacak asıl...
Doğan Miroğlu
Kayıt Tarihi : 26.2.2025 09:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!