Saklambaç, yakartop oynadığım
Topaç çevirip ağaca tırmandığım
Hep düşerek dizimi yaraladığım
O günleri özlemle ararım
Keşke hep çocuk kalsaydım
Büyük bir heyecanla aldığım
Kırmızı pabuçlarım, siyah önlüğüm
Daha dün gibi okuldaki ilk günüm
O günleri özlemle anarım
Keşke hep çocuk kalsaydım
Erik ağacında hayaller kurduğum
Yatar yatmaz hemen uyuduğum
Gelecek kaygısının olmadığı
O günleri özlemle anarım
Keşke hep çocuk kalsaydım
Yoktu hiç derdim tasam
Yoktu hiç kaygılarım
Neden büyüdüm hep kendime sorarım
O günleri özlemle ararım
Keşke hep çocuk kalsaydım
Kayıt Tarihi : 25.6.2007 13:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Beğenerek okudum.
Ben de kafiye ve ölçülü yazmıştım aynı konuyu:
ÇOCUKLAŞMAK İSTİYORUM
Keşke yine çocuk olsaydım,
Bahçeden çiçekler yolsaydım,
Herkes çocuk olmuştu ama,
İsteğim; hep çocuk kalsaydım.
Evimde barışı başardım.
Küçücük şeylerle coşardım.
Hep de ilgiye odak bendim,
Dillerden hiç düşmezdi adım.
Büyük dertler nedir bilmezdim,
Dedemlerden beri gelmezdim,
Babamın anamın önünde,
Gözlerinden hiç eksilmezdim.
Hayalim bu, hep çocuğum ya,
Gözüm pembe bakar dünyaya,
Geceleri uyurken bile,
Girerdim her tatlı rüyaya.
Tatlı benimle anılırdı,
Hiç de büyümem sanılırdı,
Bilselerdi büyüyeceğim,
Nazlarımdan usanılırdı.
Seviliyordu sululuğum
Sonra bozuldu mutluluğum,
Kardeşimi sevip anladım,
O da çocuk, ben de çocuğum.
Yazık ki büyümem tez oldu,
Dertlerden yüzüm gülmez oldu.
Her bunaldığımda anarım,
O günler derde çerez oldu.
Ekrem ŞAMA
26.04.2004
TÜM YORUMLAR (2)