Kimi insanlar hakkında yanılgıya düşmemize ve dolayısıyla da üzülmemize neden olan şey; hayvanların insanlarla konuşamıyor olmasıdır.
Yani; Hayvanlar da insanlarla konuşabilseydi, belkide o zaman, çoğu hayvanlara, insanlardan daha çok güvenirken, çoğu insanlara da, güvenmememiz gerektiğini farkedecektik..
Ve hatta çoğu hayvanları, çoğu insanlardan daha çok seviyor olacaktık..
Kısaca; bizleri ençok üzen şey, aynı kelimeleri teleffuz ediyor olmamızdan ötürü, insan görünümlü olan herkesin, kendimiz gibi düşünüyor olduklarını zannetmemizdir..
Oysa;
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Niksar'da evimizdeyken
Küçük bir serçe kadar hürdüm.
Devamını Oku
Boyuna onu düşünürdüm,
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Niksar'da evimizdeyken
Küçük bir serçe kadar hürdüm.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta