Keşke gülmeyi öğrenseydim, dünya gülerdi
Ağlamayı öğrenince gülmeye yer mi kaldı
Ağlatabilmek için gözlerimi yaşartırdılar hep
Keşke yüzümü azcık güldürebilseydilerdi
Hazin yüreğime azar azar hüzün içirdiler
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta