Keşke Görseydin Baba

Kalkıp gittim ömrünü yitirdiğin yaylaya
Seni sordum taşlara keşke görseydin baba
Hesap sormadım ömür bitirdiğin yaylaya
Benimle yas tuttular keşke görseydin baba.

Verdiğin bunca emek neydi ki bilmiyorum
Akan yaşlarımda sen olunca silmiyorum
Kol kanadım kırıktır, iç buruk gülmüyorum
İçimdeki yangını keşke bilseydin baba.

Çocukken bir başıma kalırdım buralarda
Sabah giderdin akşam göz kalırdı yollarda
Oğul seni beklerdi ya o soğuk aylarda
Şu tepenin ardından bi-görünseydin baba

Üşümüş donmuş bu can seninle ısınırdı
Soba ısısı ne ki ne odun kırılırdı
O gizli sevgin beni bir ömür ısıtırdı
Üşüyen yüreğime keşke dönseydin baba.

Yüreğimde ki acı dinmek bilmez amansız
Ecele dur denilmez, diyemezsin zamansız
Dünya böyledir hiç bir kul varmı ki yarasız
Bu aralar düşlerime keşke girseydin baba.