Keşke gönlümü rüzgara verseydim
yapraklar yolları tutmuş
aylardan ekim
sonbaharken mevsimlerden
bütün güzelliğini soyunmuş dallar
benimse başımda...
yıldızlardan ve gecenin gül kokusu
a lıp götürürler yüreğimi
fezanın bir ucuna
yıld? ızlar...
hüznümü yazayım üstünüze
kaybolur belki şafaklar
sonra bulut olayım
köpük köpük
ve
özgürce uçmak için...
keşke gönlümü rüzgara verseydim
alıp götürsün diye uzaklara
sonra
hüzün çiçekleri ellerimle derleseydim
deva olsun diye yaralarıma...
KEŞKE GÖNLÜMÜ RÜZGARA VERSEYDi M
Kayıt Tarihi : 26.8.2008 12:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çiçekten çiçeğe konardı gönül
Güzel şiir
gönlümü yara
kalabalıklar sensiz mor anne
dünümü rüzgara verdim
günümü yara
kalabalıklar bensiz kor anne
(Bu güzel şiire ilk kez burada yazdığım şiiri adıyorum.)
Rüzgara güven olmaz
Yanakları üşür diye
Göz yaşlarım setler çekti yoluna
...sen korkma savur saçlarını rüzgarda...bırak kalbini rüzgara...çünkü aşk için yüreğimiz sınırsızdır...
TÜM YORUMLAR (3)