Keşke Gitmeseydin Anne Şiiri - Yorumlar

Eminim bir sebep vardı gitmen için… Yoksa hangi anne için yürek dayanırdı evladını ardında masumca bırakmaya… Bilirim benim annemin açıklanabilir bir sebebi vardı… Duyardım hep; sen beni öyle bırakıp koymuşsun ya meğer yüreğin taş kesilmiş senin. Vicdanın yokmuş anne. Bu küçük yüreğim dayanır mı bu laflara? Derdim hep, gelecek… Acır gözlerle bakarlardı bana… Daha da bir şey söyleyemezlerdi…

Bilir misin anne seni göremedim hiç belki ama yüreğimin en derinliklerinde bile hissederdim seni. Öylesine hasretle anardım ki gönlümde; her ‘anne’ deyişimde etimden et koparmışlarcasına bağırır ve ağlardım. Duymasam da sesini kulaklarımda çınlardı adeta her gece. Geleceğim derdin ve inanırdım. Sıcacık kokunu hiç çekemesem de içime, benim annemdin gene sen, annem…

Her gece, sensiz nefes aldığım her gece hayali şefkatine sığınır ve gerçek olmanı dilerdim. Bu küçük yüreğim hep bıkmadan sen diye atardı. Annesinin yanında gördüğüm çocuklara imrenir ve hep onların yerinde olmak isterdim. Annemin yanında uyansam ve güne huzurla başlasam diye iç geçirirdim. Her defasında gözlerimi uzaklara diker nasıl biri olduğunu hayal ederdim. Kendimi bildim bileli gelmeni bekledim anne. Çocukken hayaller peşinde koşardım ve geleceğine adım gibi inanırdım. Zaman her hızla ilerlediğinde umudumu yitirmeye başlamıştım. Büyüyordum sensiz. Herkes gibi beni de annemin büyütmesini isterdim. Kalbim daima sendeydi fakat bir yandan da gelmemene kızıyordum anne.

Gerçekten vicdansız mısın anne sen? Yüreğin dayanmadı mı beni ardında masumca bırakmaya? Düşünmez misin sen arkandan bakanları?