Odandasın, uzanmış titriyorsun ince ince
Bilmiyorsun, belki kabul etmiyorsun nedenini
Üzülüyorsun yapamadıkların aklına gelince
Göğsünde yabancı bir yük kesiyor nefesini
Anlatamıyorsun da sevenlerini düşünüp
İstemiyorsun endişelenmelerini sana
İçini dolduruyor boşluğun büyüyüp
Diyemiyorsun birine “kalbime dokunsana”
Zihninde raks eden aynı boğuk sesler
Ağlamanı, korkmanı istiyor senden
Kötü ihtimaller, imkânsız hevesler…
Kâbusun oluyor, düşmüyor ensenden
O kadar istiyorsun ki bağırmayı
Sanki hepsini kusacak gibi
Çok istiyorsun sevdiğini çağırmayı
Sanki zaten yanında değilmiş gibi
Kayıt Tarihi : 24.1.2021 02:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!