Dünya denen bu cehenneme gözlerimi açtığımdan beri yüzüm gülmemişti. Bir kere olsun huzuru misafir etmemişti yüreğim.
Gözlerimin siyahı geceye meydan okurken dilimde hep aynı dua vardı.
Birşey olmalı diyordum.
Beni bu cehennem yangınlarından kurtaracak birşey..
Hızır misali ömrüme değip çöllerimi cennet bahçesine çevirecek birşey işte..
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta